1367
به موجب نامهای که از سوی آیت الله سیدعلی خامنهای رئیس جمهور وقت ایران به «خاویر پرز دکوئیار» دبیرکل اسبق سازمان ملل ارسال شد، جمهوری اسلامی ایران رسماً قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل راجع به جنگ تحمیلی را پذیرفت.
1366
در پی تشدید بحرانی که به «جنگ سفارتخانهها» مشهور شد، روابط سیاسی ایران و فرانسه قطع شد.
1352
«قرارداد رود هیرمند» در مجلس شورای ملی به تصویب رسید.
1347
به دنبال وقوع کودتای بعثیها در عراق، ارتش ایران به حال آمادهباش درآمد و مرزهای دو کشور بسته شد.
1341
کابینه دکتر علی امینی که در 16 اردیبهشت 1340 شکل گرفته بود، با استعفای وی سقوط کرد.
1331
کابینه چهارم احمد قوام ـ قوام السلطنه ـ تشکیل شد. این کابینه 4 روز بعد تحت تأثیر قیام «سی تیر» ساقط شد.
1328
پیمانی میان وزیر دارایی وقت ایران ـ گلشائیان ـ و نماینده کمپانی نفتی انگلیس ـ گسـ به امضا رسید که به معاده «گس ـ گلشائیان» معروف شد. این پیمان به دلیل ماهیت ظالمانهای که داشت نه در مجلس پانزدهم و نه درمجلس شانزدهم به تصویب نرسید و زمینهساز نهضت ملی شدن صنعت نفت در ایران گردید.
1320
«سراستافورد کریپس» ـ سفیر انگلیس در مسکو ـ در تلگرافی به وزارت خارجه کشورش بار دیگر خواستار فشار نظامی و اقتصادی بر ایران، به منظور واداشتن این کشور به اخراج آلمانیها از ایران و توقف همکاری با آن کشور شد.
1295
مستر آلن از سوی کاردار امریکا در تهران، به عنوان مأمور مخصوص جهت حفظ منافع امریکا در همدان تعیین شد.
1290
محمدعلی شاه مخلوع به اتفاق برادرش ملکمنصور میرزا ـ شعاع السلطنه ـ با مقادیر زیادی اسلحه و سپاه عظیم برای تصرف تهران وارد گمش تپه شد.
1288
محمدعلی شاه قاجار توسط یک کمیسیون عالی مرکب از چهرههای برگزیده مشروطه خواهان از سلطنت خلع و ولیعهد 13 ساله او به نام احمد میرزا به سلطنت رسید.
کابینه محمدولی خان تنکابنی ـ سپهدار اعظم ـ اولین کابینه عصر احمدشاه قاجار، تشکیل شد.