عید غدیر برعاشقان ولایت وره پویان طریق امامت مبارکباد
حضرت علی(ع) به کمیل فرمود
«ای کمیل: در برابر هر مشکلی بگو: «لاحول ولاقوّة الاّبالله» خداوند کفایت آن مشکل را می کند و هر زمان نعمتی به تو رسید بگو: «الحمدلله» تا باعث فزونی نعمت شود و هرگاه روزی تو به تأخیر افتاد، «استغفار کن» که باعث گشایش روزی است .
از سوی معلمی بزرگ مثل حضرت علی (علیه السلام) برای شاگرد مستعدّی مثل کمیل، سه ذکر بسیار عالی و مهم برای سه هدف بزرگ بیان شده است .
معنای ذکر «لا حول و لاقوّة الا بالله» این است که تمام قدرت ها به دست خداست و حلاّل همه مشکلات اوست.
اگر این معنی را باور کرده و با تمام وجود به در خانه او برویم و حالتی شبیه حالت غریق در دریا پیدا کنیم، که جز قدرت خداوند به هیچ چیز دیگر فکر نکنیم، خداوند ما را کفایت خواهد کرد
سلام عزیزان جان :درگذشته ای نچندان دور وبلاگ سلام محب بر محبان حسین شامل مواردی از قبیل وقایع الایام . آشنایی با اصطلاحات سیاسی .دانستنیها .قابل توجه مجردها .متاهل ها بخوانند .سرگرمی .دلنوشته ها و .............. با آدرس erherfan.parsiblog فعال بود که بعلت فراموشی رمز عبور و عدم حضور فعال . قادر به ادامه مطالب آن وب نیستم چنانچه در خصوص رفع این مشکل و ارائه راهکار مساعدتی نمایید قدر دانم . ضمنا اگر مایل به مطالعه وپیگیری مطالب فوق هستید موتور جستجوگر گوگل و..... شما را به وبلاگ سابقم هدایت میکند. . ممنون از بذل توجه تان <<ارادتمند محب >>
وقایع الایام فی الکرببلا
پانزدهم رجب 60 ه . ق: مرگ معاویه و شروع خلافت یزید بن معاویه
نامة یزید به والی مدینه جهت اخذ بیعت با امام حسین (ع
اواخر رجب 60 ه . ق: رسیدن نامة یزید به والی مدینه و عدم بیعت امام حسینبایزید
بیست و هشت رجب 60 ه . ق: حرکت امام حسین (ع) از مدینه به سوی مکه (روزیکشنبه
سوم شعبان 60 ه . ق: ورود امام حسین (ع) به مکه و سکونت آن حضرت وخاندانش در خانه عباس بن عبدالمطلب. (حضور امام در مکه مدت چهار ماه و چند روزبوده است
دهم رمضان 60 ه . ق: وصول نامة مردم کوفه به امام حسین توسط عبدالله بنسبع الهمدانی و عبدالله بن وال تمیمی
دوازدهم رمضان 60 ه . ق: وصول یکصد و پنجاه نامه از کوفه به امام حسین (ع)توسط قیس بن مسهر و عبدالرحمن بن عبدالله و عماره بن عبید
چهاردهم رمضان 60 ه . ق: وصول نامه سران و مردم کوفه به امام حسین (ع)توسط هانی بن هانی السبیعی و سعید بن عبدالله النخعی
پانزدهم رمضان 60 ه . ق: حرکت جناب مسلم بن عقیل به سوی کوفه
ارسال نامه توسط امام به رؤسای بصره
پنجم شوال 60 ه . ق: ورود جناب مسلم بن عقیل به کوفه و بیعت هیجده هزار ازمردم کوفه با مسلم
هشتم ذی حجه 60 ه . ق: ورود عمر بن سعد با لشکری انبوه به مکه برایدستگیری امام حسین (ع) (چهارشنبه
حرکت امام از مکه به سوی کوفه
ورود ابن زیاد به کوفه و محاصره قصر ابن زیاد توسط مسلم و یارانش
نهم ذی حجه 60 ه . ق: توطئة ابن زیاد و پراکنده شدن یاران مسلم
جنگ مسلم با سپاه ابن زیاد
هواخواهی عباس بذائی (قرهداغی) از مسلم و شهادت او به دست سربازانابنزیاد
شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه در کوفه به دستور ابن زیاد
فرود آمدن کاروان امام در «ابطح» و پیوستن ابن ثبیط بصری و فرزندانشبهامام
فرود آمدن کاروان امام حسین در مکانی بهنام «تنعیم» در دو فرسنگی مکه
فرود آمدن امام در «صِفاح» و دیدار فرزدق شاعر با امام
فرود آمدن کاروان امام در «وادی العقیق» و پیوستن عون و محمد فرزندانحضرت زینب (س) به کاروان امام
فرود آمدن امام در وادی الصّفرا
فرود کاروان امام در «ذات عِرق» و پیوستن گروهی از مسلمانان به امام
فرود کاروان امام در «حاجِر» در ناحیة «بطن الرمه» و نوشتن نامهای به مسلم بنعقیل و شیعیان کوفه و ارسال آن توسط قیس بن مسهر صیداوی
پانزده ذی حجه 60 ه . ق: فرود کاروان امام در فَیْدْ
فرود کاروان امام در اجفُر
بیست و دوم ذی حجه 60 ه . ق: شهادت میثم تمار (صحابه امام علی) در کوفهتوسط ابن زیاد
ارسال نامة امام به کوفه توسط عبدالله بن یقطر (برادر رضاعی امام)
بیست و ششم ذی حجه 60 ه . ق: ورود کاروان امام به «زروُد»، نزدیکی خزیمیه
پیوستن «زهیر بن قین» به امام
ورود کاروان امام به منطقة «زباله» در نزدیکی کوفه
رسیدن خبر شهادت مسلم بن عقیل و هانی بن عروه به امام
ورود کاروان امام به «ثعلبیه» و توقف شبانه در آنجا
ورود کاروان امام به «القاع» ـ
عبور کاروان امام از «درة العقبه» در نزدیکی بیابانهای کوفه
ورود به «شراف» و توقف شبانه در آنجا
بیست و هفتم ذی حجه 60 ه . ق: روبهرویی کاروان امام با سپاه حربن یزیدریاحی
قرار گرفتن کاروان امام در دامنه کوه ذو حُسَمْ
جلوگیری حرّ از حرکت کاروان امام به سوی کوفه
حرکت کاروان امام به منطقه البیضه
بیست و هشتم ذی حجه 60 ه . ق: عبور کاروان امام از عُذیبِ الهجانات
رسیدن خبر شهادت عبدالله بن یقطر در کوفه به دست ابن زیاد
عبور کاروان امام از قادسیه
فرود کاروان امام در «قصر بنی مُقاتل» و توقف شبانه در آنجا
دوم محرم 61 ه . ق: فرود کاروان امام به کربلا (روز پنجشنبه)
حرکت عمر بن سعد با لشکری انبوه به کربلا
سوم محرم 61 ه . ق: ورود سپاه عمر بن سعد به کربلا
ششم محرم 61 ه . ق: تجمع بیست هزار سپاهی در سپاه عمر سعد
رسیدن نامه ابن زیاد به عمر بن سعد مبنی بر بستن راه رودخانه فرات به رویکاروان امام
آمادگی گروهی از قبیله بنی اسد برای پیوستن به امام و حمله چهارصد نفر ازسپاه عمر سعد به آن قبیله و کشتار آنان
هشتم محرم 61 ه . ق: حرکت حضرت عباس با بیست و هشت نفر ]یا سی سوار وبیست پیاده با بیست مشک آب[ به طرف رود فرات و آوردن آب بعد از درگیری با مأمورانعمر بن سعد
ملاقات شبانه امام با عمر سعد
صدور فرمان جنگ توسط ابن زیاد
نهم محرم 61 ه . ق: حرکت لشکر عمر بن سعد به سوی کاروان امام
مهلت خواستن امام از عمر بن سعد برای یک شب
آوردن اماننامه توسط شمر برای حضرت ابوالفضل و برادرانش و خودداری آناناز پذیرفتن اماننامه
آمادهسازی کاروان امام برای جنگ فردا
دهم محرم 61 ه . ق: وقوع فاجعة جانسوز کربلا و شهادت امام حسین (ع) و هفتادو دو تن از یاران وفادارش (جمعه یا شنبه
غروب دهم محرم: غارت خیام امام و آتش زدن آنها
اسیر گرفتن بازماندگان کاروان امام
اسب تاختن بر جسد شهدا
فرستادن سر شهدا به کوفه
یازدهم محرم 61 ه . ق: حرکت اسرا به سوی کوفه
دوازدهم محرم 61 ه . ق: ورود کاروان اسرا به کوفه
سخنرانی حضرت زینب و ام کلثوم و فاطمه در کوچههای کوفه
دفن شهدا در کربلا توسط جمعی از مردم قبیلة بنی اسد
سخنرانی ابن زیاد در مسجد کوفه و اعتراض عبدالله عفیف به ابن زیاد ودستگیری و شهادت عبدالله، به دستور ابن زیاد.
پانزدهم محرم 61 ه . ق: حرکت کاروان اسرا از کوفه به شام
اول صفر 61 ه . ق: ورود کاروان اسیران به شام (بعد از هیجده روز
سخنرانی حضرت زینب (س) در کاخ یزید
سخنرانی امام سجاد (ع) در مسجد جامع شام
بیستم صفر 61 ه . ق: ورود جابر بن عبدالله انصاری به کربلا برای زیارت
ورود کاروان اسیران به کربلا برای زیارت مزار شهدا
حرکت از کربلا به مدینه
ورود کاروان اسیران به مدینه
سخنرانی امام سجاد در دروازة مدینه
ورود به مسجد النبی و زیارت حرم مطهر پیامبر
پانزدهم رجب 62 ه . ق: وفات حضرت زینب (س
کاروان کربلا پس از وداع با پیامبر اکرم و حضرت زهرا و امام مجتبی(علیهم السلام) شب یکشنبه بیست و هشتم رجب سال شصت هجری مدینه را به سوی مکه ترک نمودند. امام حسین(علیهالسلام) از بیعت با یزید خودداری کرده و شبانه همراه خانواده خویش از مدینه به مکه حرکت نمود. یک جامعه نمونه در این کاروان متجسم بود. در دل تاریکی از کورهراههای بیابانها گذر کردند و منزل به منزل راه سپردند یک ماه و چند روز از بیابانها و کوهستانها گذشتند و در هر منزل از خود، ردّی از روشنایی و کرامت باقی نهادند. روز سوم شعبان سال شصت هجری درست در روز میلاد امام حسین (علیه السلام) کاروان امام به مکه رسید و در محله شعب علی در خانه عباس بن عبدالمطلب اقامت گزید. مردم مکه به استقبال و دیدار خاندان پیامبر(صلی الله علیه و آله) آمدند . در این ایام که در آستانه برگزاری مراسم حج بود بسیاری از مسلمانان از سراسر قلمرو اسلامی به مکه میآمدند و این فرصت مناسبی برای امام حسین(علیهالسلام) و خاندان پیامبر بود تا با مردم صحبت کنند و نسیم آزادی در مکه وزیدن گیرد
از سوم شعبان تا هشتم ذی الحجه که امام حسین(علیه السلام) از مکه به قصد کوفه عزیمت نمود بیش از چهار ماه در مکه اقامت داشتند. در این مدت، مردم گروه گروه با امامحسین(علیه السلام) تماس میگرفتند و ابراز وفاداری و حمایت میکردند.در دهم رمضان نامهای از سران و اعیان کوفه به امام حسین (علیه السلام) رسید که در آن نامه از امام دعوت شده بود به کوفه برود تا کوفیان به رهبری امام با یزید بجنگند.امام در پاسخ نامههای مکرر سران و مردم کوفه، مسلم بن عقیل (پسر عموی خود) را به کوفه فرستاد تا میزان صحت گفته کوفیان را به اطلاع امام برساندبا اعزام مسلم بن عقیل به کوفه، هجده هزار نفر از مردم کوفه با امام بیعت کردند و مسلم خبر این بیعت و وفاداری را به امام ارسال داشت. لیک با تغییر یافتن حاکم کوفه وضعِ مردم نیز تغییر یافت. ابن زیاد از طرف یزید بن معاویه به عنوان حاکم کوفه انتخاب شد و با فریب و توطئه و قتل و کشتار، مردمِ کوفه را از همراهی با مسلم باز داشت تا جایی که مسلم در یک جنگ نابرابر به تنهایی با سربازان ابنزیاد جنگید و سرانجام دستگیر و به شهادت رسید
در ادامه توجه تان را به وقایع الایام کربلا جلب میکنم