1367

با پایان ضرب الاجل یک هفته ای مجلس شورای اسلامی برای عذر خواهی انگلیس در موضوع سلمان رشدی ، وزارت امور خارجه با صدور بیانیه ای قطع روابط سیاسی ایران و انگلستان را رسما اعلام کرد .

1353

شاه و صدام در دومین ملاقات خود در حاشیه اجلاس سران اوپک پیمان مهمی به امضا رساندند که به «قرارداد 1975 الجزیره» معروف شد. آنان در این پیمان بر سر مرزهای آبی و خاکی به توافق دست یافتند.

1352

موضوع درگیری نظامی ایران و عراق به جلسه شورای امنیت سازمان ملل کشیده شد.

1339

جعفر شریف‌امامی از نخست‌وزیری استعفا کرد ولی شاه مجددا او را مامور تشکیل کابینه کرد.

1334

دیوان عالی کشور تقاضای فرجام دکتر محمد مصدق را رد کرد. مصدق در اردیبهشت 1333 به حبس ابد محکوم شده بود.

1329

سپهبد رزم‌آرا نخست‌وزیر که برای شرکت در یک مجلس ختم در مسجد شاه حضور یافته بود، در حیاط مسجد توسط یکی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام به نام خلیل طهماسبی به ضرب گلوله به هلاکت رسید. طهماسبی در دادگاه مسئولیت قتل را پذیرفت و گفت «یک خائن را کشتم».

1324

احمد قوام ـ قوام‌السلطنه ـ نخست‌وزیر و هیات همراه خاک شوروی را ترک کردند.

1322

دکتر محمدمصدق در بیان علت مخالفت خود با اعتبارنامه سید ضیاءالدین طباطبائی به کودتای وی و رضاخان اشاره کرد و آن را یک کودتای انگلیسی خواند.

1320

علی سهیلی مامور تشکیل کابینه شد. دولت وی تا 8 مرداد 1321 دوام یافت.

1312

«ویلیام هورنی بروک» وزیر مختار جدید آمریکا در ایران وارد تهران شد. وی روز 19 اسفند با وزیر خارجه ایران و روز 28 اسفند با رضاشاه دیدار و استوار نامه خود را تحویل داد.

1299

قانون استخدام مستشاران آمریکائی و اروپائی در امور نظامی، مالی، قضائی و فلاحتی به تصویب کابینه سیدضیاءالدین طباطبائی رسید.

در پی تهدیدات سیدضیاءالدین طباطبائی، دکتر محمد مصدق والی فارس، در تلگرافی به احمدشاه اعلام کرد قادر به انجام کار نیست. وی در این تلگراف استعفای خود را به احمد شاه تسلیم کرد.

1286

قوام‌‌الملک شیرازی والی فارس که به دلیل مخالفت با مشروطه در اردیبهشت گذشته عزل شده بود، توسط جوانی به نام نعمت‌الله بروجردی به قتل رسید.

1285

مردم اصفهان برای عزل مسعود میرزا ظل‌السلطان حاکم اصفهان و پسر مظفرالدین شاه، به دعوت علما و مراجع، ضمن تظاهرات بزرگی، در تلگرافخانه دولتی اجتماع کردند.